Language/Mandarin-chinese/Grammar/Action-Verbs-and-Stative-Verbs/th
สวัสดีครับ! ในบทเรียนนี้ เราจะมาเรียนรู้เกี่ยวกับคำกริยาในภาษาจีนมาตรฐาน โดยเฉพาะเรื่องของคำกริยาที่มีการกระทำและคำกริยาที่เป็นชนิดความคิด ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญในการสื่อสารในภาษาจีนมาตรฐาน
คำกริยาที่มีการกระทำ[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
คำกริยาที่มีการกระทำ (Action Verbs) คือคำกริยาที่ใช้เพื่ออธิบายการกระทำหรือกิจกรรมที่เกิดขึ้น โดยมักจะตามด้วยกรรม (Object) ซึ่งเป็นสิ่งที่รับผิดชอบหรือรับกระทำจากคำกริยาเหล่านั้น
ตัวอย่างเช่น
ภาษาจีนมาตรฐาน | การออกเสียง | คำแปลภาษาไทย |
---|---|---|
吃饭 | chī fàn | กินข้าว |
喝水 | hē shuǐ | ดื่มน้ำ |
看电影 | kàn diàn yǐng | ดูหนัง |
睡觉 | shuì jiào | นอนหลับ |
จะเห็นว่าคำกริยาทั้งหมดเป็นคำกริยาที่ใช้เพื่ออธิบายการกระทำหรือกิจกรรมที่เกิดขึ้น
นอกจากนี้ ยังมีคำกริยาบางคำที่เป็นคำกริยาที่มีการกระทำแต่ไม่มีกรรม (Object) ด้วย เช่น มา (lái), ไป (qù), กลับ (huí) ซึ่งเป็นคำกริยาที่ใช้เพื่ออธิบายการเคลื่อนที่หรือการเดินทาง
คำกริยาที่เป็นชนิดความคิด[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
คำกริยาที่เป็นชนิดความคิด (Stative Verbs) คือคำกริยาที่ใช้เพื่ออธิบายสถานะหรือคุณสมบัติของสิ่งต่าง ๆ โดยไม่มีการกระทำหรือกิจกรรมเกิดขึ้น
ตัวอย่างเช่น
ภาษาจีนมาตรฐาน | การออกเสียง | คำแปลภาษาไทย |
---|---|---|
累 | lèi | เหนื่อย |
饿 | è | หิว |
高 | gāo | สูง |
胖 | pàng | อ้วน |
จะเห็นว่าคำกริยาทั้งหมดเป็นคำกริยาที่ใช้เพื่ออธิบายสถานะหรือคุณสมบัติของสิ่งต่าง ๆ โดยไม่มีการกระทำหรือกิจกรรมเกิดขึ้น
การใช้คำกริยาที่มีการกระทำและคำกริยาที่เป็นชนิดความคิด[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
เมื่อเราใช้คำกริยาที่มีการกระทำ (Action Verbs) แล้วต้องใช้กรรม (Object) ตามหลัง แต่เมื่อเราใช้คำกริยาที่เป็นชนิดความคิด (Stative Verbs) จะไม่มีการใช้กรรม (Object) เพราะเป็นการอธิบายสถานะหรือคุณสมบัติของสิ่งต่าง ๆ
ตัวอย่างเช่น
- 我吃饭 (wǒ chī fàn) - ฉันกินข้าว
- 我累了 (wǒ lèi le) - ฉันเหนื่อยแล้ว
ในประโยคแรก เราใช้คำกริยาที่มีการกระทำ (Action Verbs) คือ กิน (chī) และใช้กรรม (Object) คือ ข้าว (fàn) ซึ่งเป็นสิ่งที่รับผิดชอบหรือรับกระทำจากคำกริยา เมื่อเทียบกับประโยคที่สอง เราใช้คำกริยาที่เป็นชนิดความคิด (Stative Verbs) คือ เหนื่อย (lèi) และไม่มีกรรม (Object) ตามหลัง
สรุป[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
ในการใช้ภาษาจีนมาตรฐาน เราจะต้องเรียนรู้เรื่องของคำกริยาที่มีการกระทำและคำกริยาที่เป็นชนิดความคิด โดยในคำกริยาที่มีการกระทำ เราจะต้องใช้กรรม (Object) ตามหลัง และในคำกริยาที่เป็นชนิดความคิด จะไม่มีการใช้กรรม (Object) ตามหลัง
ฝึกฝนความรู้ที่ได้รับจากบทเรียนนี้โดยการฝึกพูดภาษาจีนมาตรฐานในชีวิตประจำวันของคุณ และอย่าลืมทบทวนบทเรียนนี้อีกครั้งในโอกาสต่อไป